ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΙΣΑΝΙΟΥ ΚΑΙ ΣΙΑΤΙΣΤΗΣ
ΕΝΟΡΙΑ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΣΙΑΤΙΣΤΑΣ
Σιάτιστα Ὀκτώβριος 2020
Ἀγαπητό μου παιδί,
Πολλές φορές, ἴσως, νά διερωτήθηκες ἤ νά ἐξέφρασες κάποιο παράπονο ἤ μία ἐπιθυμία: «Ἄν ζοῦσα ἐκεῖνα τά χρόνια, πού ζοῦσε ὁ Χριστός στήν Ἰουδαία, πόσο ὄμορφα θά ἦταν»!
Πραγματικά, εἶναι μία ἀπό τίς πιό ὡραῖες ἐπιθυμίες, πού μπορεῖ νά ἔχει κάποιος. Νά ἔβλεπε τόν Χριστό, νά τόν ἄκουγε ὅταν ὁμιλοῦσε μπροστά στά πλήθη τά καταπληκτικά καί θεϊκά λόγια του, νά ἦταν ἐκεῖ μπροστά ὅταν ἐπιτελοῦσε τά διάφορα θαύματα, τέτοια πού ἄλλος κανείς δέν ἔκανε, νά ἦταν παρών στήν ὑποδοχή πού τοῦ ἔγινε στά Ἱεροσόλυμα καί μετά νά ἔβλεπε τόν Χριστό σταυρωμένο στόν Γολγοθά.
Ἀκόμη, μετά ἀπό τρεῖς ἡμέρες νά τόν ἔβλεπε ἀναστημένο, ζωντανό, καί στίς σαράντα ἡμέρες ἀπό τήν Ἀνάστασή του, νά τόν ἔβλεπε νά ἀνεβαίνει στόν οὐρανό! Κι’ ἄν ἦταν κατά τήν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς, πού ἦρθε τό Ἅγιο Πνεῦμα καί φώτισε 3.000 ἀνθρώπους, νά μετανοήσουν καί νά πιστέψουν στόν Χριστό, αὐτό θά ἦταν τό πιό καταπληκτικό…
Πολύ καλή, λοιπόν, καί ὄμορφη καί αὐτή ἡ ἐπιθυμία, καί φανταστική. Ἀσφαλῶς ὅμως δέν μπορεῖ νά πραγματοποιηθεῖ. Πῶς νά γυρίσουμε τόν χρόνο πίσω; Ποῦ νά βρεθοῦμε σέ ἐκείνη τήν περιοχή τῆς γῆς;
Ὅμως, ἡ Ἐκκλησία μας, ἀπό ἐκεῖνα τά χρόνια μέχρι σήμερα, μᾶς τά ζωντανεύει ὅλα αὐτά, ἀπό τήν ζωή τοῦ Χριστοῦ, κατά τήν διάρκεια τοῦ μυστηρίου τῆς Θείας Λειτουργίας!
Κάθε Κυριακή, ὅταν διαβάζεται τό ἱερό Εὐαγγέλιο, μᾶς πηγαίνει ἐκεῖ πίσω, σ’ ἐκεῖνα τά χρόνια, σ’ ἐκείνους τούς τόπους πού ζοῦσε καί περπάτησε ὁ Χριστός. Ὅμως, δέν εἶναι δυνατόν μέσα σέ 52 Κυριακές τοῦ κάθε χρόνου νά μᾶς τά πεῖ ὅλα. Γι’ αὐτό καί κάνει γνωστή τήν ζωή τοῦ Χριστοῦ καί τῶν λόγων Του, κατά τή διάρκεια τῶν μαθημάτων κατηχήσεως τῶν βαπτισμένων χριστιανῶν. Αὐτό πού λέμε κατηχητικό!
Στό κατηχητικό δέν μαθαίνουμε μόνο γιά τόν Ἰησοῦ Χριστό. Μαθαίνουμε καί γιά τή Μητέρα του, τήν Θεοτόκο Μαρία, καί γιά τούς ἀποστόλους καί ὅλη τήν ἱστορία καί παράδοση τῆς Ἐκκλησίας. Μαθαίνουμε, ἀκόμη, καί γιά τούς πρωτοπλάστους, τόν Ἀδάμ καί τή Εὔα, καί γιά τούς δικαίους τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης καί γιά τούς προφῆτες. Ἐπίσης, μαθαίνουμε καί γιά ὅλους αὐτούς τούς ἀνθρώπους, πού ὅλα αὐτά τά δύο χιλιάδες (2.000) χρόνια ἀπό τότε μέχρι σήμερα, ἀναδείχθηκαν ἅγιοι καί ἔδωσαν τήν μαρτυρία τους στόν κόσμο, ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστός εἶναι ὁ ἀληθινός Θεός καί σωτήρας τῶν ἀνθρώπων!
Αὐτή, ἀγαπητό μου παιδί, εἶναι ἡ μέγιστη καί σωτήρια γνώση, ἡ ὁποία δίνει δύναμη καί θάρρος καί τόλμη στούς ἀνθρώπους.
Προσφέρει τήν ἀδιάψευστη ἀλήθεια, πού παρέχει ἐλπίδα, χαρά καί ἀγαλλίαση.
Ἱκανοποιεῖ ὅλες τίς μεγάλες ὑπαρξιακές ἀναζητήσεις καί πνευματικές ἐπιθυμίες ὅλων τῶν ἀνθρώπων.
Δίνει ἀπαντήσεις σέ ὅλα τά προβλήματά μας, τά προσωπικά, τά οἰκογενειακά, τά κοινωνικά, τῆς φύσεως, τῆς ἱστορίας, ἀπαντήσεις θεϊκές.
Κάνει γνωστό στούς ἀνθρώπους τόν ἀληθινό Θεό, τόν Ἅγιο Τριαδικό Θεό!
Παρέχει τήν ἀληθινή καί μακάρια αἰώνια Ζωή
Ἡ Ἐνορία μας, καλό μου παιδί, σέ περιμένει, σάν μία μάνα μέ πολλή στοργή καί ἀγάπη καί ἐνδιαφέρον, γιά τή δική σου πνευματική ἀνάπτυξη καί ἀληθινή πορεία ζωῆς. Θά σοῦ προσφέρει, μέ τά κατηχητικά μαθήματα, ὅλα ἐκεῖνα τά ἐφόδια, γιά νά ζήσεις τή ζωή σου ἀλάνθαστα. Μία ζωή μέ κατεύθυνση πρός τόν Θεό, ἐπειδή ἀπό τόν Ἅγιο Τριαδικό Θεό πλασθήκαμε κι ἐκεῖ πρέπει νά ὁδηγηθοῦμε. Μιά ζωή, γιά νά μπορέσουμε νά γίνουμε Ἅγιο
Θά ἤθελα, ἀγαπητό μου παιδί, νά εἶσαι τακτικό στά κατηχητικά μαθήματα τῆς Ἐνορίας σου καί μέ πολλή ὄρεξη καί ἐπιθυμία καί ἐνδιαφέρον γι’ αὐτά. Τά μαθήματα ἔχουν μία σειρά καί συνέχεια καί συνοχή. Ἔχουν καί ἱερότητα.
Γνωρίζω τήν ἀγάπη σου στόν Θεό καί τό φιλότιμό σου. Μ’ αὐτά τά ἐφόδια θά προκόψεις πνευματικά.
Μέ πολλές εὐχές
καί πλούσια τήν ἐν Χριστῷ ἀγάπη
Ὁ Πρκτοπρεσβύτερος Βασίλειος Βασιλείου
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Κατηχήσεως τῆς ἐνορίας τοῦ Ἁγίου Νικολάου Σιάτιστας.
2020 – 2021
- Κάθε Παρασκευή στις 9:00 το βράδυ συμμελέτη Ἁγίας Γραφῆς καὶ συζήτηση ἐπὶ νεανικῶν θεμάτων μὲ μαθητές καὶ μαθήτριες τοῦ Λυκείου.
- Κάθε Σάββατο στίς 10:30 τὸ πρωί κατηχητικὸ γιὰ τὰ παιδιὰ τῶν τάξεων Β΄ καὶ Γ΄ τοῦ Δημοτικοῦ Σχολείου.
- Κάθε Σάββατο στίς 12:00 τὸ μεσημέρι κατηχητικὸ γιὰ τὰ παιδιὰ τοῦ Νηπιαγωγείου καί τῆς Α΄τάξεως τοῦ Δημοτικοῦ Σχολείου.
- Κάθε Σάββατο στίς 4:30 τὸ ἀπόγευμα κατηχητικὸ γιὰ τὰ παιδιὰ τῶν τάξεων Δ΄, Ε΄ καὶ Στ΄ τοῦ Δημοτικοῦ Σχολείου.
- Κάθε Σάββατο στίς 7:00 τὸἀπόγευμα συμμελέτη Ἁγίας Γραφῆς καὶ συζήτηση ἐπὶ νεανικῶν θεμάτων μὲ μαθητές καὶ μαθήτριες τοῦ Γυμνασίου.
- Κάθε Κυριακή στίς 6:00 τό ἀπόγευμα, ὁ ἑσπερινός τῆς Κυριακῆς, παράκληση στήν Ὑπεραγία Θεοτόκο καί στή συνέχεια ὁμιλία γιά ὅλους τούς πιστούς κάθε ἡλικίας.
Ἕνα κάθε μήνα.
Ἀγαπητοί μου ἐνορίτες,
Ξεκινώντας ἡ νέα κατηχητική χρονιά, θά ἤθελα νά σᾶς κάνω συμμέτοχους σέ κάποιες σκέψεις καί προβληματισμούς, γύρω ἀπ’ τήν μοναδική προσωπικότητα τοῦ καθενός ἀνθρώπου, ἰδιαίτερα του νέου, τοῦ παιδιοῦ, τοῦ βρέφους, καί τήν διαμόρφωση αὐτῆς, ἐπειδή πολλά λάθη γίνονται ἀπό τήν πλευρά τῶν γονέων (πιστεύω ὄχι θεληματικά ἀλλά ἀπό ἄγνοια), καί στή συνέχεια κι ἀπό τά ἴδια τά παιδιά.
Ὁ κάθε ἄνθρωπος, ὅταν ἔρχεται στή ζωή, δέν εἶναι ἀπολύτως «ἄγραφος πίνακας», (tabula rasa) ὅπως κάποιοι ὑποστηρίζουν. Βεβαίως, εἶναι γραμμένα πολλά μέσ’ στήν ψυχή του. Μποροῦν, ὅμως, νά γραφοῦν κι ἄλλα πολύ περισσότερα.
Εἶναι γραμμένα, ὅσα ὡς κληρονομιά μᾶς ἔχουν δώσει οἱ γονεῖς μας, οἱ πρόγονοί μας, ἀκόμη καί οἱ πολύ παλιοί πρόγονοί μας. Εἶναι γραμμένα ἐλαττώματα, προτερήματα, δεξιοτεχνίες, προδιαθέσεις ποικίλες καί ἄλλα πολλά. Εἶναι, ἐπίσης, γραμμένα κι ὅσα ὡς δῶρα, ὡς προίκα, μᾶς προσφέρει ὁ Θεός. Σπέρματα ἀρετῶν, χαρίσματα, ταλέντα.
Μόλις γεννηθεῖ ὁ κάθε ἄνθρωπος, ἀμέσως ὅλοι οἱ γύρω του ἀρχίζουν νά γράφουν στή διάνοιά του, στήν καρδιά του, στήν ψυχή του, μία τεράστια ποικιλία ἐγγραφῶν. Γράφουν οἱ γονεῖς του, τά ἀδέρφια του, οἱ παπποῦδες, οἱ κοντινοί συγγενεῖς, οἱ γείτονες, ἡ φύση, τό περιβάλλον, ἡ κοινωνία πού ζεῖ… Ἀργότερα γράφουν οἱ δάσκαλοι, οἱ καθηγητές, οἱ συμμαθητές, οἱ φίλοι, οἱ παρέες. Γράφουν τά βιβλία, τά περιοδικά, τό ραδιόφωνο, ἡ τηλεόραση, τό VIDEO, τό INTERNET. Ὁ κόσμος ὅλος μπορεῖ νά γράψει!!!
Ὅλοι κάτι θέλουν νά γράψουν ἐπάνω του! Νά ἀποτυπώσουν τίς σκέψεις τους, τίς ἐπιθυμίες τους, τά θέλω τους, τά πιστεύω τους. Εἴτε εἶναι καλά εἴτε κακά. Καί ἔτσι, μέ ὅλα αὐτά, διαμορφώνεται ἡ συνείδηση καί ὁ χαρακτήρας τοῦ καθενός.
Εἶναι μεγάλο κέρδος, ἄν στά πρῶτα χρόνια τῆς ζωῆς μας θά βρεθοῦν δίπλα μας ἄνθρωποι σπουδαῖοι, συγκροτημένοι, σωστοί, ἀγαθοί, μέ ὑγιεῖς πεποιθήσεις, ἀληθινές ἀξίες, πιστεύω, ἰδανικά. Οἱ παιδαγωγοί μᾶς βεβαιώνουν ὅτι, στά πρῶτα πέντε μέ ἕξι χρόνια τῆς ζωῆς τοῦ κάθε ἀνθρώπου, τοποθετοῦνται τά θεμέλια τῆς προσωπικότητάς του. Τά πρῶτα χρόνια τῆς ζωῆς μας, λοιπόν, εἶναι καθοριστικά, γιά τήν ὑπόλοιπη.
Ἄν εἴμαστε γονεῖς ἤ παπποῦδες, ἔχουμε τεράστια τήν εὐθύνη, γιά τήν διαμόρφωση τοῦ χαρακτήρα τῶν παιδιῶν ἤ τῶν ἐγγονῶν μας. Εἴμαστε ἐξαιρετικά ὑπεύθυνοι, γιά τήν περαιτέρω ἐξέλιξη αὐτοῦ τοῦ ἀνθρώπου, ἀλλά καί τῆς κοινωνίας ὁλόκληρης. Στήν κούνια καί στό παιδικό δωμάτιο καί στήν αὐλή τοῦ σπιτιοῦ διαμορφώνεται ὁ μελλοντικός πολίτης, δάσκαλος, ἱερέας, γιατρός, κυβερνήτης τοῦ τόπου καί τῆς ἀνθρωπότητας. Οἱ γονεῖς ἔχουν φοβερή τήν εὐθύνη ἀπέναντι στό κάθε παιδί, στήν κοινωνία ὁλόκληρη καί στήν ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητας.
Ὅμως, ἀπό ἐκεῖ καί μετά, σέ ὅλη μας τή ζωή, τόν σπουδαιότερο ρόλο, γιά τήν διαμόρφωση τῆς συνειδήσεως καί τοῦ χαρακτήρα μας, τόν παίζουμε ἐμεῖς οἱ ἴδιοι. Ὁ καθένας προσωπικά. Ἔχουμε νοῦ λογικό, ἔχουμε κρίση, ἔχουμε ἐλεύθερη βούληση. Ἔχουμε συνείδηση, τήν ὁποία ἐμεῖς διαμορφώνουμε. Πῶς, ὅμως, τήν διαμορφώνουμε;
Ἐδῶ, πολλές φορές δυστυχῶς, κάνουμε τά μεγαλύτερα λάθη. Εἶναι κάτι πού μᾶς διαφεύγει τήν προσοχή. Στή διαμόρφωση τῆς συνειδήσεώς μας καί τοῦ χαρακτήρα μας, ἐνῶ ὅλους τούς ἐπιτρέπουμε νά γράψουν ἤ ἀκόμη καί τούς καλοῦμε νά γράψουν ἐπάνω μας, ὁ μόνος πού ἀπουσιάζει, καί πολλές φορές εἶναι ἀνεπιθύμητος, εἶναι ὁ Δημιουργός μας. Αὐτός πού μᾶς ἔπλασε, ὁ Ἅγιος Τριαδικός Θεός! Αὐτόν, πολλάκις, τόν ἀποκλείουμε στήν διαμόρφωση τοῦ χαρακτήρα μας. Στεκόμαστε κριτικά ἀπέναντί Του, στεκόμαστε μέ ἀμφισβήτηση, μέ συνειδητή ἄρνηση. Δέν Τόν ἀφήνουμε νά γράψει κάτι στήν καρδιά μας, Αὐτόν, πού τήν δημιούργησε.
Ὅλα τά δεχόμαστε εὐχαρίστως καί ἐν πολλοῖς ἄκριτα. Ἐνῶ, ὅταν ὁμιλεῖ ὁ Θεός, ἐπιστρατεύουμε ὅλες τίς δυνάμεις τῆς λογικῆς, τῆς ἀντιλογίας, τῆς ἀμφισβητήσεως, τῆς ἀρνήσεως, τῆς περιφρονήσεως, ἀκόμη καί τῆς ἐχθρότητας.
Μερικοί θά ἤθελαν νά δικαιολογηθοῦν, λέγοντας ὅτι, κάποιοι γύρω μας, ὀρθώνουν ἐμπόδια καί φράγματα στόν δρόμο μας πρός τό Θεό, καί γι’ αὐτό δέν μποροῦμε νά Τόν πλησιάσουμε, νά Τόν ἀκούσουμε καί νά Τόν ἀποδεχθοῦμε. Βεβαίως, αὐτό εἶναι ἀλήθεια. Αὐτά τά ἐμπόδια ὑπάρχουν. Ὅταν, ὅμως, κάποιος ἐπιθυμεῖ κάτι, κανείς δέν μπορεῖ νά τοῦ ἀντισταθεῖ.
Ὅλοι αὐτοί, πού μᾶς ἐμποδίζουν νά βάλουμε τόν Θεό στή ζωή μας, ἔχουν τό μερίδιο τῆς εὐθύνης. Εἶναι, πραγματικά, μεγάλοι ἔνοχοι ἀπέναντι στόν Θεό καί στήν ἀνθρωπότητα. Ὅμως, ἡ ὅλη εὐθύνη ἀνήκει στόν ἑαυτό μας.
Γι’ αὐτό, ἀγαπητοί μου ἐνορίτες, πρέπει κάποτε νά σταθοῦμε ὑπεύθυνα ἀπέναντι στόν ἑαυτό μας, καί μέ θάρρος καί εἰλικρίνεια νά τοῦ θέσουμε κάποιες ἐρωτήσεις:
«Ποιούς ἀφήσαμε ἐλεύθερους νά διαμορφώσουν τήν προσωπικότητά μας; Σέ ποιούς δώσαμε τό δικαίωμα νά ἐπηρεάσει τήν συνείδησή μας; Τόν χαρακτήρα μας; Τή ζωή μας;»
Δυστυχῶς, ἀφήσαμε τούς πάντες, καί μάλιστα ἄνευ ὅρων.
Δυστυχῶς, ἔχουμε γίνει ἕνα ξέφραγο ἀμπέλι, ὅπου ὁ κάθε ἕνας μπορεῖ νά εἰσέρχεται, νά ξεριζώνει καί νά φυτεύει ὅ, τι θέλει. Νά γκρεμίζει, νά καταστρέφει, νά κατακαίει, νά ἀφανίζει… Ἀλλά, ἐμεῖς τούς τό ἐπιτρέπουμε.
Τό ἀμπέλι, ὅμως, εἴμαστε ἐμεῖς. Καί θά μᾶς ζητηθεῖ λόγος, γιά τό πῶς τό καλλιεργήσαμε, τί φυτέψαμε μέσα σ’ αὐτό, ποιά εἶναι ἡ καρποφορία. Ἄν τό φυλάξαμε ἤ ἄν τό ἐρημώσαμε.
Εἶναι καιρός, ἀγαπητοί μου, νά ξυπνήσουμε ἀπό τόν πνευματικό λήθαργο καί νά δοῦμε σέ ποιό σημεῖο βρισκόμαστε.
Νά κλείσουμε τά ἀφτιά μας στίς ποικίλες γοητευτικές σειρῆνες τίς καταστροφῆς, πρίν εἶναι ἀργά, καί γιά τά παιδιά μας καί γιά ἐμᾶς.
Νά ἀποκλείσουμε, ὅσο μποροῦμε, τήν κοσμική ματαιότητα νά εἰσβάλει μέ ἀναίδεια στίς ἁπαλές ψυχές τῶν παιδιῶν μας.
Νά προβάλλουμε ὅση περισσότερη καί ἰσχυρότερη ἀντίσταση στά ποικίλα ρεύματα τῆς ἀνηθικότητας, τῆς διαστροφῆς, τῆς κακίας, τῆς ἀπιστίας καί ἀντιλογίας στόν ἀληθινό Θεό.
Νά ἀνοίξουμε ὅλες μας τίς αἰσθήσεις στόν ἐνανθρωπήσαντα Λόγο τοῦ Θεοῦ, στόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, καί νά Τόν ἀφήσουμε ἀνεπιφύλακτα, νά διαμορφώσει Ἐκεῖνος τόν ἑαυτό μας, τόν χαρακτήρα μας, τή ζωή μας! Καί κατ’ ἐπέκταση τήν κοινωνία μας καί τήν ἀνθρωπότητα ὁλόκληρη.
Ἡ πνευματική μας Μητέρα, ἡ Ἐκκλησία, μέ πολλή ἀγάπη καί πόνο ἐνδιαφέρεται γιά ὅλους μας καί γιά τόν καθένα. Θέλει νά μᾶς βοηθήσει, γιά νά ἀντιμετωπίσουμε ὅλη αὐτή τήν ἀντιανθρώπινη κοσμική καταιγίδα, ἡ ὁποία ἐπιπίπτει ὕπουλα καί συστηματικά στόν κατ’ εἰκόνα Θεοῦ ἄνθρωπο, καί προσβάλει καί καταστρέφει τήν ἀνθρώπινη προσωπικότητα, καί τήν ὁδηγεῖ τελικά στήν αἰώνια ἀπώλεια.
Τά μαθήματα τῆς κατηχήσεως στήν Ἐνορία μας ἀρχίζουν ξανά, γιά τή φετινή χρονιά. Εἶναι γιά ὅλους, τούς μικρούς καί τούς μεγάλους. Δέν μᾶς συμφέρει νά ἀδιαφοροῦμε. Ἡ Ἐνορία μας δείχνει πολλή ἀγάπη καί ἐνδιαφέρον. Ἄς ἀνταποκριθοῦμε μέ τό φιλότιμο, πού μᾶς διακρίνει. Νά βάλουμε τόν Θεό στή ζωή μας!
Ὅπου ὁ ἄνθρωπος βάζει τόν Θεό, ἐκεῖ γίνεται παράδεισος! Ὅπου ἀπουσιάζει ὁ Θεός, ἐκεῖ εἶναι κόλαση!
Εὔχομαι, ἀγαπητοί μου ἐνορίτες, γονεῖς καί ἀγαπητά μου παιδιά, οἱ καρδιές ὅλων νά γίνουν μία γωνιά τοῦ Παραδείσου. Ὅλος ὁ κόσμος νά γίνει Βασιλεία Θεοῦ! Νά γίνει αὐτό, γιά τό ὁποῖο ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, ὁ Θεός Λόγος, ἔγινε ἄνθρωπος!
Σᾶς εὔχομαι, καλή νέα καί εὐλογημένη κατηχητική χρονιά!
Μέ πολλή τήν πατρική ἀγάπη
ὁ Πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Λ. Βασιλείου
