ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΑΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΕΚΝΟΘΕΣΙΑ ΤΩΝ ΟΜΟΦΥΛΩΝ ΖΕΥΓΑΡΙΩΝ

255

Τροφοδοτεί τα κέρδη των ιατρικών κολοσσών μέσω της εμπορευματοποίησης της τεκνοποίησης και της τεκνοθεσίας

Τους λόγους για τους οποίους το ΚΚΕ καταψηφίζει επί της αρχής το νομοσχέδιο της κυβέρνησης «Ισότητα στον πολιτικό γάμο, τροποποίηση του Αστικού Κώδικα και άλλες διατάξεις» συνόψισαν χτες, μιλώντας στην κοινή συνεδρίαση των αρμόδιων Επιτροπών, βουλευτές του ΚΚΕ.

Το νομοσχέδιο δεν αφορά τη ρύθμιση των προσωπικών, οικονομικών, κοινωνικών σχέσεων των ομόφυλων ζευγαριών, δεν αφορά την κοινωνική αναγνώριση της συμβίωσής τους, ούτε υπηρετεί την ανάγκη να σπάσει η κοινωνική προκατάληψη σε βάρος τους, υπογράμμισε η Βιβή Δάγκα, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ. «Με βάση τα άρθρα του νομοσχεδίου, ο πολιτικός γάμος στα ομόφυλα ζευγάρια έρχεται να ρυθμίσει την αναγνώριση της κοινής γονικής τους ευθύνης. Και δεν έρχεται να ρυθμίσει μόνο κάτι που ήδη υπάρχει», επεσήμανε. Με δεδομένο ότι τα παιδιά προς υιοθεσία στις δομές παιδικής προστασίας είναι ελάχιστα και χιλιάδες οι αιτήσεις για υιοθεσία, τόνισε ότι τα ομόφυλα ζευγάρια θα ασκήσουν το δικαίωμα στην κοινή γονική μέριμνα είτε καταφεύγοντας σε ιδιωτικές υιοθεσίες, ακόμα και από το εξωτερικό, είτε μέσω της εμπορευματοποιημένης Ιατρικώς Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής.Βήμα στην παραπέρα εμπορευματοποίηση της τεκνοθεσίας και τεκνοποίησης

«Αυτό ακριβώς κάνει το άρθρο 11: Νομιμοποιεί και τροφοδοτεί παραπέρα την εμπορική παρένθετη μητρότητα για ομόφυλα ζευγάρια ανδρών. Στην αρχή προφανώς θα γίνεται στο εξωτερικό και στη συνέχεια, όπως άλλωστε το ομολογήσατε και εδώ, όπως το ομολογούν και νομικοί επιστήμονες, θα θεσμοθετηθεί και στην Ελλάδα. Οπως επίσης νομιμοποιεί και το εμπόριο της εξωσωματικής γονιμοποίησης από τράπεζα σπέρματος για ομόφυλα ζευγάρια γυναικών», ανέφερε. Στηλίτευσε μάλιστα την επίκληση «αλά καρτ» των γυναικείων οργανώσεων, εκ μέρους των άλλων κομμάτων, καθώς γυναικείες οργανώσεις διεθνώς και στη χώρα μας αντιδρούν στη διαδικασία της παρένθετης κυοφορίας, αφού η εμπορική παρένθετη μητρότητα «είναι μια ακραία μορφή εμπορευματοποίησης του γυναικείου σώματος και εκμετάλλευσης των γυναικών, ιδιαίτερα των πιο ευάλωτων». Την πραγματικότητα αυτή επιβεβαιώνουν στοιχεία μελέτης του 2018, σύμφωνα με τα οποία «μόλις το 2% των συμφωνιών παρένθετης είναι αλτρουιστικές παγκοσμίως».

«Μη λέτε ότι η Ελλάδα αποτελεί εξαίρεση», τόνισε και υπενθύμισε ότι τα προηγούμενα χρόνια καταργήθηκαν μια σειρά ασφαλιστικές δικλίδες, με αλλεπάλληλες νομοθετικές διατάξεις: Το 2014 καταργήθηκε η υποχρέωση να έχουν μόνιμη κατοικία στην Ελλάδα τόσο η παρένθετη όσο και το ζευγάρι των υποψήφιων γονιών, ενώ το 2022 οι Μονάδες Ιατρικώς Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής ανέλαβαν τον ρόλο του «μεσάζοντα» ανάμεσα στα ζευγάρια και τις παρένθετες. «Με αυτούς τους νόμους το κράτος τροφοδότησε και τροφοδοτεί τα κέρδη των αντίστοιχων επιχειρηματικών κολοσσών, τον αναπαραγωγικό ιατρικό τουρισμό», γι’ αυτό και το ΚΚΕ καταψήφισε τις επίμαχες ρυθμίσεις και για τα ετερόφυλα ζευγάρια. Στο έδαφος αυτών των νόμων «άνοιξε ο δρόμος και για την εκμετάλλευση μεταναστριών», κατήγγειλε και πρόσθεσε ότι κατά τη δεκαετία 2005 – 2015 από τις σχετικές αποφάσεις του Πρωτοδικείου Αθηνών «οι 113 υποψήφιες παρένθετες ήταν μετανάστριες ενώ μόνο 39 περιπτώσεις είχαν δεσμούς συγγένειας», με τα στοιχεία να επιβεβαιώνουν «ότι στο πλαίσιο της καπιταλιστικής αγοράς δεν μπορούν να μπουν κανόνες σε αυτήν τη διαδικασία».Η γονική ευθύνη αποσπάται από την αντικειμενική της βάση

Δίπλα στην εμπορευματοποίηση της τεκνοποίησης και της τεκνοθεσίας, η Β. Δάγκα στάθηκε και στην υπονόμευση του δικαιώματος του παιδιού, της κοινωνικής του ανάγκης να έχει δεσμούς με τη μητέρα και τον πατέρα. «Αυτή η ανάγκη έχει αντικειμενική βάση: Την αλληλοσυμπληρούμενη σχέση μητρότητας – πατρότητας. Και αυτή η σχέση έχει κοινωνικό χαρακτήρα, περιλαμβάνοντας τη βιολογική σχέση ανδρικού και γυναικείου οργανισμού στην αναπαραγωγή του είδους», υπογράμμισε. Οπως εξήγησε, βάση της θέσης του ΚΚΕ είναι τα δικαιώματα του παιδιού, κόντρα σε όσους θεωρούν «συντηρητισμό» να μιλάει κανείς για αυτά τα δικαιώματα και «προοδευτικό» το να ξεμπερδεύει το κράτος με κάθε έννοια κρατικής στήριξης της παιδικής προστασίας.

«Στην ουσία, στον νόμο η γονική ευθύνη αποκτά πλήρη απόσπαση από την αντικειμενική βάση της, κοινωνική και βιολογική. Οταν λέτε ότι τα παιδιά χρειάζονται μόνο φροντίδα, έρχεστε και διαμορφώνετε ένα νέο πρότυπο γονικής ευθύνης: Του φροντιστή. Ομως τα παιδιά δεν χρειάζονται φροντιστές. Εχουν ανάγκη από το δημιουργικό περιεχόμενο του δεσμού με τη μητρότητα και την πατρότητα: Στο παιχνίδι, στη βόλτα, στο θέατρο, στον αθλητισμό, στη συζήτηση. Και αυτό το δημιουργικό περιεχόμενο στερούν από τους γονείς διαχρονικά οι κυβερνήσεις, η ΕΕ, η μεγαλοεργοδοσία με τα 12ωρα, με σπαστά και ακανόνιστα ωράρια, ακόμα και τις Κυριακές», υπογράμμισε μεταξύ άλλων.

Στην κατεύθυνση αυτή, αναφέρθηκε και στην απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου για το «Ευρωπαϊκό Πιστοποιητικό Γονικής Σχέσης», με το οποίο «υποχρεωτικά θα αναγνωριστεί το “Γονέας 1 – Γονέας 2”, ακόμα και γονική σχέση του παιδιού με περισσότερα από δύο άτομα, μέχρι και με κάποιον που ισχυρίζεται ότι είναι γονιός».

«Τα επιχειρήματα της κυβέρνησης, και βέβαια και των άλλων κομμάτων, περί δικαιώματος των ομόφυλων ζευγαριών στο γάμο και την κοινή τεκνοθεσία, είναι παραπλανητικά», κατήγγειλε η Β. Δάγκα και πρόσθεσε: «Υπερασπίζεστε ουσιαστικά το δικαίωμα των πλούσιων ζευγαριών να πηγαίνουν στο εξωτερικό για να αποκτήσουν παιδί. Την ίδια στιγμή νέοι άνθρωποι δεν μπορούν να φύγουν από το σπίτι των γονιών τους, δεν μπορούν να προγραμματίσουν αν και πότε θα κάνουν οικογένεια. Γιατί η αλήθεια είναι ότι το παιδί θέλει αγάπη και φροντίδα, αλλά θέλει και 250 ευρώ τον μήνα για βρεφικό γάλα και πάνες. Εχει ανάγκη από βρεφονηπιακό σταθμό, από σχολείο όπου δεν θα πέφτει το ταβάνι, ούτε θα πλημμυρίζει. Εχει ανάγκη ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς. Θέλει δημόσια παιδιατρικά νοσοκομεία, που είναι υποστελεχωμένα αυτήν τη στιγμή. Εχει ανάγκη από δωρεάν κρατική κοινωνική στήριξη, όπως και η μητέρα, ο πατέρας. Και γι’ αυτά δεν γίνεται καμία συζήτηση. Γιατί αναδεικνύει τις διαχρονικές ευθύνες όλων των κυβερνήσεων, που λογαριάζουν την κοινωνική προστασία της παιδικής – εφηβικής ηλικίας ως κόστος για το κράτος».

Κλείνοντας στηλίτευσε την προσπάθεια της κυβέρνησης να διαμορφώσει «μια κάλπικη διαχωριστική γραμμή» που θεωρεί «προοδευτικό» όποιον συμφωνεί με το νομοσχέδιο, ενώ όποιον διαφωνεί τον ταυτίζει «με την ακροδεξιά και την Εκκλησία». «Καταλαβαίνουμε την αγωνία σας να συσκοτίσετε το πραγματικό σας κίνητρο, αλλά και την προσπάθεια να “ντύσετε” τη συντήρηση και τη νέα αντιδραστικοποίηση του καπιταλισμού με “προοδευτικό” μανδύα. Πώς αλλιώς θα ξεπλυθείτε στη συνείδηση της νεολαίας, όταν την ίδια ώρα φέρνετε απανωτά νομοσχέδια που τσακίζουν κάθε κοινωνικό δικαίωμα, π.χ. για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια;», διερωτήθηκε. Τη στιγμή όμως που με προκλητικό τρόπο γίνεται προσπάθεια να εξισωθεί η θέση του ΚΚΕ με την αναχρονιστική και σκοταδιστική τοποθέτηση της Εκκλησίας, υπέρμαχοι και πολέμιοι του νομοσχεδίου συμπίπτουν στην υπεράσπιση της «πυρηνικής οικογένειας», ως θεμελιακής οικονομικής – κοινωνικής μονάδας, την οποία το νομοσχέδιο θέλει να επεκτείνει «και σε άλλες μορφές συμβίωσης».

ΠΗΓΗ:.rizospastis.gr