Πωλείται από Σιατιστινό το ακριβότερο ακίνητο της Αθήνας έναντι 55 εκατ. ευρώ

Από τα ευρύχωρα μπαλκόνια του ρετιρέ του η θέα κόβει την ανάσα, καθώς θαρρείς ότι αν απλώσεις το χέρι σου θα αγγίξεις τον Παρθενώνα.
Η μοναδική εικόνα του Ιερού Βράχου αποτελεί ένα από τα ξεχωριστά πλεονεκτήματα του επίσης μοναδικού ακινήτου- φιλέτου επί της Διονυσίου Αρεοπαγίτου, στη γωνία της με την οδό Μακρυγιάννη.

Αυτό το ακίνητο, όπως αποκαλύπτει σήμερα το «ΘΕΜΑ», πωλείται με τιμή που ζαλίζει, αφού είναι βέβαια ανάλογη της θέσης και των… προσόντων του, φτάνοντας τα 55 εκατ. ευρώ ή 61,11 εκατ. δολάρια. Διεκδικώντας έτσι τη θέση του ακριβότερου μεμονωμένου οικιστικού ακινήτου που πωλείται αυτή τη στιγμή στην Αθήνα, αν όχι σε ολόκληρη τη χώρα.

Το εγχείρημα έχει αναλάβει ο ελληνικός βραχίονας του διεθνούς μεσιτικού γραφείου Sotheby’s International Realty, που έχει ασφαλώς τη δυνατότητα να απευθυνθεί στο αντίστοιχο target group των υποψήφιων μνηστήρων με τα πραγματικά γερά πορτοφόλια.

Η θέση και τα χαρακτηριστικά

Ανάλογη του ζητούμενου τιμήματος είναι και η διθυραμβική περιγραφή του ακινήτου από τη Sotheby’s, που διόλου τυχαία το έχει βαφτίσει «Majestic Athens»…

«Οι εσωτερικοί χώροι προσδίδουν μια αίσθηση μεγαλοπρέπειας με τη χρήση μαρμάρου και ξύλου σε όλη την ιδιοκτησία. Η μεγάλη σκάλα με τα μαρμάρινα σκαλοπάτια, το μασίφ ξύλο και το σιδερένιο κιγκλίδωμα είναι ένα εντυπωσιακό χαρακτηριστικό στο κέντρο αυτού του πολυτελούς κτιρίου», τονίζεται.
Οσο για το roof garden χαρακτηρίζεται ως «μια όαση στο κέντρο της πόλης και ένα εξαιρετικό μέρος για να χαλαρώσει κανείς απολαμβάνοντας θέα 180 μοιρών στην Αθήνα, από τον Εθνικό Κήπο μέχρι τη θάλασσα».

Ακόμη, καθώς επισημαίνεται ότι το ακίνητο είναι «περιτριγυρισμένο από υπέροχα νεοκλασικά αρχοντικά, το νέο Μουσείο της Ακρόπολης και το θέατρο του Ηρώδου Αττικού», προτείνεται στον όποιο επόμενο ιδιοκτήτη του «να αγκαλιάσει την αίσθηση ότι χάνεται στον χρόνο και την Ιστορία».

Δεδομένης της θέσης και του μεγέθους του, το «Majestic» θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως «symbolic private mansion, γκαλερί τέχνης ή και private members club», ανάλογα με τα γούστα και τις βλέψεις των υποψήφιων επενδυτών.

Στην όλη περιγραφή προστίθεται ότι, ασφαλώς, ο αγοραστής αυτού του ακινήτου «είναι επιλέξιμος για το Ελληνικό Πρόγραμμα Golden Visa».

Η διαδρομή του και ο Ντε Κίρικο

Στη θέση του σημερινού υπερπολυτελούς ακινήτου υπήρχε στο… απώτατο παρελθόν ένα νεοκλασικό οίκημα. Αυτό μέχρι το 1963 που ξαναχτίστηκε σε μοντέρνο, για την εποχή, στυλ.

Η «τομή» στην ιστορία του ήταν το 1979 όταν ο Γιάννης Τζιβέλης, ένας από τους μετέπειτα ισχυρότερους επενδυτές του Ελληνικού Χρηματιστηρίου, το αγόρασε βλέποντας τόσο μπροστά όσο και προς τα πίσω, προς τις ιστορικές ρίζες. Μιλάμε για αρκετά χρόνια προτού η Διονυσίου Αρεοπαγίτου μετατραπεί στον πιο αριστοκρατικό και ακριβό πεζόδρομο της χώρας, όταν ακόμη ήταν κανονικός δρόμος διπλής κυκλοφορίας και στη γωνία με τη Μακρυγιάννη υπήρχε και φανάρι.

Ο Γ. Τζιβέλης έδωσε, κατά πληροφορίες, περί το 1 εκατ. δολάρια για να το αποκτήσει από τους τότε ιδιοκτήτες του, που ήταν Ελληνες ομογενείς. Στη συνέχεια το άφησε στην άκρη μέχρι να αρχίσει να ωριμάζει η αγορά, όπως… το καλό κρασί, αναδεικνύοντας και εκτοξεύοντας την αξία της περιοχής. Κάποια στιγμή, όταν αποφάσισε ότι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, προχώρησε στο γκρέμισμα του κτιρίου και στην ανέγερση ενός νέου, με πέντε ορόφους και με τις νεοκλασικές γραμμές που είχε στο παρελθόν.

Οπως είχε αναφέρει σε παλαιότερη δήλωσή της η κόρη του Ιρένε Τζιβέλη, «έμπνευση για το καινούριο κτίριο υπήρξε μια παλιά φωτογραφία της περιοχής, που το έδειχνε όπως ήταν στην αρχική του μορφή, καθώς και η επιθυμία των γονιών μου να γίνει το σπίτι σε νεοκλασικό στυλ. Μας ενδιέφερε να επαναφέρουμε το κτίριο στην παλιά του αίγλη».

Και αυτό επετεύχθη με το παραπάνω. Το εγχείρημα ξεκίνησε περίπου στα μέσα του 2005 και το ανέλαβε το εμπειρότατο γραφείο Potiropoulos D+L Architects με υπεύθυνη τη Λιάνα Ποτηροπούλου.

Χρειάστηκαν 3,5 χρόνια και περί τα 8,5 εκατ. ευρώ μέχρι το κτίριο να αποκτήσει τη σημερινή μορφή του, με τις εργασίες να ολοκληρώνονται λίγο πριν ανοίξει τις πύλες του το νέο Μουσείο της Ακρόπολης.

Το ακίνητο θα είχε εννέα πολυτελή διαμερίσματα, όλα με θέα στον Ιερό Βράχο, γυμναστήριο με χαμάμ, ενώ στο ισόγειο θα υπήρχε χώρος για δύο καταστήματα. Ακόμη εντός του κτιρίου έχει τοποθετηθεί επιδαπέδια ειδική κατασκευή μέσω της οποίας μπορείς να θαυμάσεις μωσαϊκά του 200 μ.Χ. που ανακαλύφθηκαν με την ανακατασκευή.

Το σχέδιο της οικογένειας Τζιβέλη ήταν να μην πωληθεί κανένα διαμέρισμα ή κατάστημα, αλλά να νοικιαστούν. Οχι, όμως, όλα, καθώς ο Γιάννης Τζιβέλης οραματιζόταν να κρατήσει το ρετιρέ για τον ίδιο. Αυτός άλλωστε υπήρξε κι ένας από τους λόγους που επένδυσε στο κτίριο, έχοντας εμπνευστεί από το διαμέρισμα του Τζόρτζιο ντε Κίρικο στην Piazza di Spagna της Ρώμης και φιλοδοξώντας να φτιάξει κάτι αντίστοιχο και στην Αθήνα, κάτι που από μόνο του θα αποτελούσε ένα έργο τέχνης, αντάξιο να βρίσκεται στη σκιά της Ακρόπολης.

Αλλωστε, όπως είχε πει ο εμβληματικός ζωγράφος, γλύπτης και συγγραφέας, το έργο τέχνης δεν πρέπει να έχει λόγο, ούτε λογική… τσι το συγκεκριμένο ακίνητο ήταν η μόνη ίσως επένδυση του Γ. Τζιβέλη που δεν βασίστηκε απλά σε ψυχρούς αριθμούς και προβλέψεις οικονομικών επιδόσεων. Περιείχε, εκτός από αυτά, όραμα και ταυτόχρονα ένα προσωπικό στοίχημα.

Ο ίδιος έχει ζήσει όλη τη σκληρή διαδρομή από την ανέχεια και την καθημερινή μάχη για τη βιοπάλη, στον οικογενειακό μύλο στη Σιάτιστα Κοζάνης, μέχρι την απόφαση να ξενιτευτεί εξοπλισμένος με ένα μικρό κομπόδεμα, αλλά, κυρίως, με τα όνειρα και το πείσμα του να πετύχει.
Και πέτυχε καθώς διακρίθηκε από τη δεκαετία του ’70 στο εμπόριο γουναρικών με έδρα την Ιταλία. Παράλληλα, έκανε ιδιαίτερα διορατικές και προσοδοφόρες τοποθετήσεις σε ξένα χρηματιστήρια και από τις αρχές των 90s και στην Ελλάδα, όπου ανέπτυξε έντονη επενδυτική δραστηριότητα με κεφάλαια άνω των 100 εκατ. ευρώ.

Δεν υπήρξε ποτέ ευκαιριακός επενδυτής, με την έννοια του «hit and run», με στόχο το γρήγορο κέρδος. Εκανε μακροπρόθεσμες τοποθετήσεις μέσω της εδρεύουσας στην Κύπρο Mitica σε εταιρείες με προοπτικές ανάπτυξης, αγοράζοντας αλλά και αποχωρώντας στο σωστό timing. Tο απέδειξε με την παρουσία του στην Tράπεζα Πειραιώς, όπου ήταν ιδρυτικό στέλεχος και την περίοδο 1996-1998 ο μεγαλύτερος μέτοχός της.

Tο ίδιο και με τις συμμετοχές που απέκτησε στην Attica Συμμετοχών, την Blue Star, την Alpha Trust, τις Μινωικές Γραμμές, την Ευρωπαϊκή Πίστη κ.ά. Χαμηλών τόνων, εντελώς αθόρυβος, αποφεύγοντας κάθε δημόσια παρουσία, αλλά και «αλλεργικός» στον φωτογραφικό φακό, η δράση του απέκτησε μυθιστορηματικές διαστάσεις, με πολλούς να τον χαρακτηρίζουν «Ελληνα Μπάφετ». Περισσότερο γνωστός έγινε το 2003 όταν ήρθε σε ευθεία αντιπαράθεση με την Crown Holdings, μπλοκάροντας τη δημόσια πρόταση της πολυεθνικής για την εξαγορά της θυγατρικής της Hellas Can.

Παράλληλα, όμως, επεκτάθηκε και στην αγορά ακινήτων με τη Mitica Properties, χτίζοντας ένα σημαντικό χαρτοφυλάκιο, με κυρίαρχο εκείνο της Δ. Αρεοπαγίτου.

Γνωρίζοντας από κακοτοπιές, στη μεγάλη χρηματιστηριακή «φούσκα» του 1999 κράτησε αποστάσεις ασφαλείας περιορίζοντας τις τοποθετήσεις του. Ξαναμπήκε στα βαθιά περίπου δύο χρόνια μετά την κατάρρευση διευρύνοντας το χαρτοφυλάκιό του, το οποίο περί το 2007 φημολογείτο ότι ήταν αξίας άνω των 400 εκατ. ευρώ. Εκείνη την περίοδο έγινε η μοιραία, όπως αποδείχθηκε, κίνηση να λάβει ένα τεράστιο δάνειο ύψους 250 εκατ. ευρώ από την Alpha Bank. Το βασικό μέρος αυτών των κεφαλαίων το τοποθέτησε σε «βαριά χαρτιά», όπως η μετοχή της Τιτάν, φτάνοντας να ελέγχει περί το 10%, αλλά και στο real estate.

Η επενδυτική του άνοιξη κράτησε μέχρι η χώρα να εισέλθει στη μεγάλη περιπέτεια της οικονομικής κρίσης. Από το 2008 και μετά έκανε κάποιες εναλλαγές στη στρατηγική του, στρεφόμενος προς την Ελλάκτωρ, όπου και εκεί έφτασε να ελέγχει το 10%. Από το 2010 και μετά η πλάστιγγα άρχισε να γέρνει προς την αρνητική πλευρά, με την τράπεζα να ζητά πρόσθετες εγγυήσεις και τελικά με το σύνολο του χαρτοφυλακίου του να δεσμεύεται.

Πωλήσεις και «σφυριά»

Το 2017 αποτέλεσε για τον ίδιο ένα μαύρο ορόσημο, καθώς ξεκίνησε σειρά εξωχρηματιστηριακών εκποιήσεων από την Alpha Bank για τα βαρύτιμα μετοχικά του πακέτα. Είναι ενδεικτικό ότι μόνο η θέση του στην Τιτάν πουλήθηκε στα 125 εκατ. ευρώ, ενώ ακολούθησαν αντίστοιχες κινήσεις για τα πακέτα του στη Fourlis και την Ελλάκτωρ.

Το «κακό φεγγάρι» όμως δεν περιορίστηκε στις μετοχές, αλλά έπιασε και το χαρτοφυλάκιο ακινήτων, με πρώτο και καλύτερο το «φιλέτο» απέναντι από την Ακρόπολη. Στις 21 Ιουνίου 2017 το μοναδικό αυτό ακίνητο άρχισε να βγαίνει στο σφυρί με επισπεύδουσα την Alpha Bank και με συνολική τιμή εκκίνησης στα 20 εκατ. ευρώ.

Για τα διαμερίσματα στο ισόγειο, τον πρώτο όροφο και από ένα στον δεύτερο και στον τρίτο, η τιμή πρώτης προσφοράς ορίστηκε στα 5,34 εκατ. ευρώ, ενώ στα 2,498 εκατ. ευρώ για τις τέσσερις οριζόντιες ιδιοκτησίες που ανήκαν κατά το δικαίωμα της επικαρπίας στον Γ. Tζιβέλη. Πρόκειται για δύο διαμερίσματα στον δεύτερο και τρίτο όροφο, το ρετιρέ του 4ου ορόφου, οροφοδιαμέρισμα που μαζί με το δώμα η επιφάνειά του φτάνει τα 244,75 τ.μ.

Στα 651.000 ευρώ ήταν η τιμή πρώτης προσφοράς για τα καταστήματα και τις αποθήκες που ανήκαν στη σύζυγο του Γ. Tζιβέλη, Mαρία, ενώ σε 5,892 εκατ. ευρώ και 5,619 εκατ. ευρώ αντίστοιχα ορίστηκε η τιμή εκκίνησης για τις τέσσερις οριζόντιες ιδιοκτησίες που ανήκαν κατά το δικαίωμα της ψιλής κυριότητας στις δύο κόρες του ζευγαριού, Bασιλική και Eιρήνη. Ο πλειστηριασμός δεν είχε αποτέλεσμα, ενώ υπήρξαν διάφορες εμπλοκές. Λίγο αργότερα, τον Ιούλιο του 2017, το ακίνητο ξαναβγήκε στο σφυρί αλλά με διπλάσια συνολική τιμή εκκίνησης, στα 40 εκατ. ευρώ. Ακολούθησαν δύο άγονες προσπάθειες και μετά… σιωπή. Στο επόμενο «επεισόδιο» αναρτήθηκαν στην πλατφόρμα ηλεκτρονικών πλειστηριασμών 8 οριζόντιες ιδιοκτησίες του ακινήτου, με προγραμματισμό για τις 31 Ιουλίου 2019 και με συνολική τιμή εκκίνησης τα 4,9 εκατ. ευρώ.

Το σφυρί, όμως, και πάλι δεν χτύπησε καθώς υπήρξε αναστολή. Λίγο αργότερα, περί τα τέλη Αυγούστου 2019, όπως αναφέρουν οι πληροφορίες, το ακίνητο πέρασε στην ιδιοκτησία της τότε συσταθείσας Druzy Α.Ε. με τίμημα μόλις 6,5 εκατ. ευρώ, όταν η αντικειμενική αξία του ξεπερνούσε τα 7,3 εκατ. ευρώ. Δεν είναι σαφές εάν η πώληση έγινε απευθείας, με τη συναίνεση της πιστώτριας τράπεζας, από τη Mitica Properties του Γ. Τζιβέλη ή μέσω πακέτου κόκκινων δανείων του, ονομαστικής αξίας 175 εκατ. ευρώ, που είχαν ως εξασφαλίσεις ακίνητα εμπορικής αξίας 19-22 εκατ. ευρώ, μεταξύ των οποίων φυσικά και το συγκεκριμένο.

Σε κάθε περίπτωση και υπό την προϋπόθεση ότι θα προχωρήσει η πώληση με τον πήχη του τιμήματος στα… υψίπεδα των 55 εκατ. ευρώ, θα μιλάμε για την εξασφάλιση «τρελών» υπεραξιών…

Ο Αραβας κροίσος

Οπως είχε αποκαλύψει το «ΘΕΜΑ» (ρεπορτάζ του Διονύση Θανάσουλα), η Druzy Κτηματική Α.Ε. είναι συμφερόντων του Αραβα κροίσου Ταχνούν μπιν Ζαγέντ Αλ Ναϊάν, ο οποίος μάλιστα είναι και αρχηγός των μυστικών υπηρεσιών στη χώρα του, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ).

Το μεγαλεπήβολο ακίνητο της Δ. Αρεοπαγίτου ήταν η πρώτη επενδυτική κίνησή του επί ελληνικού εδάφους, την οποία ακολούθησε η εξαγορά του παλιού ξενοδοχείου «Club Ermioni» στο Πόρτο Χέλι που αναπτύσσεται σε έκταση 220 στρεμμάτων, με στόχο τη μεταμόρφωσή του σε υπερπολυτελές θέρετρο έξι αστέρων. Παράλληλα, απέκτησε έναν ελαιώνα με 60.000 ρίζες στην Ερμιόνη και μια μονάδα τυποποίησης ελαιολάδου στην Ηλεία, ενώ φημολογείτο ότι εξέταζε κι άλλα «χτυπήματα» στο real estate, αλλά και στον χώρο των ΑΠΕ.

Ο Αλ Ναϊάν, που εμφανίζεται σπάνια και χαρακτηρίζεται «αινιγματική προσωπικότητα», είναι γόνος μιας από τις έξι οικογένειες που κυβερνούν τα ΗΑΕ, διαθέτει, μεταξύ άλλων, ως βασικό επενδυτικό βραχίονα το κολοσσιαίο Royal Group UAE, ενώ η προσωπική περιουσία υπολογίζεται πάνω από 10 δισ. δολάρια. Το ακόμη πιο ενδιαφέρον είναι ότι πρόεδρος του Δ.Σ. της Druzy., η οποία συστάθηκε με μοναδικό μέτοχο την Aflaj Propco Holding RSC Ltd, στις 2 Ιουλίου 2019, με αρχικό μετοχικό κεφάλαιο 21 εκατ. ευρώ, έχει αναλάβει από τον Φεβρουάριο του 2020 ο πρώην διοικητής της ΕΥΠ (επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ) Γιάννης Ρουμπάτης και λίγους μήνες αργότερα, διευθύνουσα σύμβουλος η σύζυγός του, δημοσιογράφος Μαρία Σάββα.

Το «παρών» στο Δ.Σ. δίνουν πρόσωπα εμπιστοσύνης του Αλ Ναϊάν από τα ΗΑΕ, καθώς και η Σοφία Λάσκι, μέλος μιας από τις ισχυρότερες οικογένειες της αραβικής χώρας. Η Druzy Α.Ε., με βάση τον ισολογισμό της, εμφανίζει μηδενικό κύκλο εργασιών και κατέχει ακίνητη περιουσία συνολικής αξίας 7,8 εκατ. ευρώ.

Λίγες μέρες μετά τη σύστασή της, στις 22 Ιουλίου 2019, ιδρύθηκε μια ακόμη εταιρεία η Avala ΕΑΑΔΠ (Ανώνυμη Εταιρεία Διαχείρισης Απαιτήσεων από Δάνεια και Πιστώσεις) με αρχικό μετοχικό κεφάλαιο 16 εκατ. ευρώ και με το Δ.Σ. να στελεχώνεται από τα ίδια πρόσωπα που συμμετείχαν στο πρώτο Δ.Σ. της Druzy Α.Ε., προτού αναλάβει τα ηνία το ζεύγος Ρουμπάτη.

Στην Avala, τον Νοέμβριο του 2019, έγινε ριζικός «ανασχηματισμός» του Δ.Σ. και τοποθετήθηκε πρόεδρος και διευθύνουσα σύμβουλος η Μαρία Τζιβέλη, σύζυγος του Γ. Τζιβέλη, πλαισιωμένη από δύο ακόμη Ελληνες. Δύο χρόνια μετά, τον Οκτώβριο του 2021 ανέλαβε αντιπρόεδρος και ο ίδιος ο Γιάννης Τζιβέλης. Η Avala, πάντως, σύμφωνα με τον ισολογισμό της, εμφανίζει και αυτή μηδενικό κύκλο εργασιών, ενώ δεν περιλαμβάνεται στη λίστα των αδειοδοτημένων από την Τράπεζα της Ελλάδος εταιρειών διαχείρισης απαιτήσεων από δάνεια και πιστώσεις.

Η επόμενη σελίδα

Σε κάθε περίπτωση, ο Γιάννης Τζιβέλης δεν χάρηκε ποτέ όπως είχε οραματιστεί τη μοναδική θέα της αγαπημένης του Ακρόπολης από το εκπληκτικό ρετιρέ του ακινήτου της Δ. Αρεοπαγίτου, το οποίο τελικά «στοίχειωσε» τη διαδρομή του… Και όπως όλα δείχνουν, η περίοδος που αυτό βρισκόταν στα χέρια του Αραβα κροίσου φτάνει στο τέλος της, με τον ίδιο να επιδιώκει ένα χρυσοφόρο deal.

Κάπως έτσι κλείνει αυτός κύκλος της ενδιαφέρουσας και αρκετά πικρής ιστορίας του εμβληματικού «φιλέτου» στις ρίζες του Ιερού Βράχου. Μένει να φανεί ποιος θα είναι εκείνος που θα προσφέρει το τίμημα των 55 εκατ. ευρώ προκειμένου να γράψει τις επόμενες σελίδες της…