Ὁ Θεός ἐφανερώθη ἐν σαρκί!
Τοῦτο ἐστί τό μέγα μυστήριο τῆς εὐσεβείας!
Ἀδελφοί μου ἀγαπητοί!
Ἐπεσκέψατο ἡμᾶς ἐξ ὕψους ὁ Σωτήρ ἡμῶν. Μιά νέα ἀνατολή, μιά νέα πραγματικότητα ἀρχίζει γιά τόν κόσμο μας, γιά τόν καθένα ἀπό ἐμᾶς.
Τό πιό καινούριο καί τό πιό σημαντικό, τό μόνο ἀληθινά καινούριο ἑορτάζει ἡ Ἐκλλησία μας σήμερα. Ὁ Θεός φανερώνεται ἀνάμεσα μας μέ σάρκα ἀνθρώπινη, μπαίνει στόν κόσμο τόν δικό μας, γίνεται ἕνας ἀπό ἐμᾶς.
Τί σημαίνει ὅτι ὁ Θεός ἐανερώθη ἐν σαρκί;
Σημαίνει ὅτι ἡ ἀνθρώπινη φύση μας μπολιάστηκε μέ τό μπόλι τοῦ Θεοῦ μέσα στά ἄχραντα σπλάχνα τῆς Παναγίας μας καί ἀπό αὐτό τό μπόλιασμα προέκυψε ἕνας νέος ἄνθρωπος, ὁ Κύριος μας Ἰησοῦς Χριστός.
Σημαίνει ὅτι τό ποτάμι τοῦ χρόνου τῆς ζωὴς μας πού κυλοῦσε σταθερά πρός τόν θάνατο, τώρα ἀντιστρέφεται καί ἐκβάλλει στήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ.
Σημαίνει ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ὁδηγεῖται μοιραῖα στήν σκουπιδοποίηση του, ἀλλά ὁδηγεῖται στόν ἁγιασμό καί στήν θέωση του.
Τήν καίρια αὐτή ἀλήθεια, καρπό καί συνέπεια τῶν Χριστουγέννων μᾶς τήν ἐπιβεβαιώνουν οἱ νέοι ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας, ὁ Ἅγιος Παῒσιος, ὁ Ἅγιος Πορφύριος, ὁ Ἅγιος Ἰάκωβος, ὁ Ἅγιος Ἀμφιλόχιος. Ἄνθρωποι τῆς ἐποχῆς μας πού τούς γνωρίσαμε καί τώρα πλέον τούς τιμᾶμε ὡς ἁγιασμένους καί θεωμένους χάρη στό γεγονός τῆς Θείας ἐνανθρωπήσεως.
Ὁ Ἅγιος Ἀθανάσιος μᾶς ἐξηγεῖ ὅτι ὁ Θεός ἔγινε ἄνθρωπος, γιά νά μπορέσει ὁ ἄνθρωπος νά γίνει Θεός καί οἱ Ἅγιοι τούς ὁποίους ἀναφέραμε μᾶς βεβαιώνουν μέσα ἀπό τήν πραγματικότητα τῆς δικῆς τους θεώσεως ὅτι αὐτό εἶναι δυνατόν καί γιά μᾶς.
Μέ τήν σάρκωση τοῦ Θεοῦ ὅ ἄνθρωπος ἔγινε κατοικητήριον Ἐκείνου, ἡ καρδιά του μπόρεσε καί πάλι νά περικλείσει Ἐκεῖνον, ἡ καρδιά τοῦ καθενός μπορεῖ νά γίνει μιά νέα Φάτνη τοῦ Χριστοῦ.
Οἱ νέοι Ἅγιοι μας εἶναι ἐκεῖνοι πού καλοπροαίρετα ἀνταποκρίθηκαν στό κάλεσμα τοῦ ἐρχομοῦ τοῦ Χριστοῦ καί μπόρεσαν νά ἐμπιστευθοῦν τήν ἄπειρη ἀγάπη τοῦ Δημιουργοῦ ὁ ὁποῖος ἔκλινε τούς οὐρανούς καί κατέβηκε στήν γῆ μας.
Εἶναι λυπηρό ὅτι τήν μεγάλη ἑορτή τῶν Χριστουγέννων τήν ἑορτάζουμε ἐξωτερικά καί ὄχι ἐσωτερικά. Δέν κατανοοῦμε ὅτι ἡ σάρκωση τοῦ Θεοῦ μᾶς ἀφορᾶ ἄμεσα καί προσωπικά. Εἶναι γεγονός τῆς δικῆς μας ζωῆς. Καί ἐπειδή δέν τό κατανοοῦμε μένουμε στήν μιζέρια μας, στή μοναξιά μας, βιώνουμε τήν ἀπαξία τῆς ζωῆς μας, ζοῦμε χωρίς χαρά, χωρίς ἀγάπη, χωρίς ἐλευθερία.
Ἄς προσπαθήσουμε ὅμως νά κατανοήσουμε γιά λίγο τί θἄπρεπε νά σημαίνουν γιά μᾶς τά Χριστούγεννα.
Αὐτό πού συμπυκνώνει τήν οὐσία τῆς ἑορτῆς εἶναι ἡ φράση «ἄνθρωπος γίνεται Θεός, ἵνα Θεόν τόν ἄνθρωπον ἀπεργάσηται». Αὐτό πού βλέπουμε σέ αὐτά τά λόγια εἶναι ὅτι ὁ στόχος τῆς θείας ἐνανθρωπήσεως εἶναι ὁ ἄνθρωπος καί ἡ σωτηρία του.
Τί σημαίνει ἄνθρωπος γίνεται ὁ Θεός; Σημαίνει ὅτι ὁ Θεός δέν ἦταν ἀπαρχῆς ἄνθρωπος. Ἔγινε ἄνθρωπος τήν συγκεκριμένη στιγμή τῆς σαρκώσεως. Προσέλαβε αὐτό πού δέν ἦταν, χωρίς νά χάσει αὐτό πού πάντα ἦταν. Ἦταν Θεός καί προσέλαβε τήν ἀνθρώπινη φύση παραμένοντας συγχρόνως Θεός.
Αὐτή τήν ἀλήθεια τήν κηρύττει ἡ Ἐκκλησία μας κάθε φορά πού τελεῖται ἡ Θεία Λειτουργία στό γνωστό τροπάριο: «Ὁ Μονογενής Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ ἀθάνατος ὑπάρχων καί καταδεξάμενος διά τήν ἡμετέραν σωτηρίαν σαρκωθῆναι ἐκ τῆς Ἁγίας Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας, ἀτρέπτως ἐνανθρωπήσας, σταυρωθείς τε Χριστέ ὁ Θεός θανάτῳ θάνατον πατήσας· εἷς ὤν τῆς Ἁγίας Τριάδος συνδοξαζόμενος τῷ Πατρί καί τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, σῶσον ἡμᾶς.
Αὐτά τά λόγια τά πανέμορα σημαίνουν ὅτι: «Τό Δεύτερο πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος, ὁ Μονογενής Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ, ἐνῶ ὡς Θεός εἶναι ἀθάνατος, καταδέχθηκε γιά τήν δική μας σωτηρία νά γίνει ἄνθρωπος λαμβάνοντας τήν ἀνθρώπινη φύση μας ἀπό τήν Παρθένο Μαρία πού γι’αὐτό τιμᾶται πλέον καί λέγεται Θεοτόκος καί γεννήθηκε ὡς ἄνθρωπος, ἀτρέπτως, χωρίς δηλαδή νά πάψει νά εἶναι καί Θεός καί σταυρώθηκε καί μέ τό θάνατό Του νίκησε τό θάνατο καί ἀναστήθηκε παραμένοντας πάντα ὁ ἕνας ἐκ τῶν τριῶν προσώπων τῆς Ἁγίας Τριάδος δοξαζόμενος μαζί μέ τόν Πατέρα καί τό Ἅγιο Πνεῦμα.
Σέ ἕνα ἐπίσης τροπάριο τῆς ἑορτῆς ψάλλουμε: «Γιατί ἡ εἰκόνα τοῦ Πατέρα ἡ ἀπαράλλακτη… παίρνει τοῦ δούλου τήν θωριά, καθώς γεννᾶται ἀπό μητέρα ἀνύμφευτη, δίχως ἀλλοίωση καμμιά. Ἔτσι ἐκεῖνο πού ἦταν αὐτό καί ἔμεινε, ὄντας Θεός ἀληθινός, καί ἐκεῖνο πού δέν ἦταν τό προσέλαβε κι’ἄνθρωπος ἔγινε γιά χάρη τῶν ἀνθρώπων».
Εἶναι σημαντικό νά καταλάβουμε ὅτι αὐτή ἡ ἀλήθεια εἶναι πού κρίνει τήν ὀρθόδοξη πίστη ἀπό τήν πλάνη. Ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης θά μᾶς πεῖ μέ κάθε καθαρότητα: «Πᾶν πνεῦμα ὅ ὁμολογεῖ Ἰησοῦν Χριστόν ἐν σαρκί ἐληλυθότα ἐκ Θεοῦ ἐστί». Πού σημαίνει ὅτι κάθε ἄνθρωπος πού ὁμολογεῖ ὅτι ὁ Χριστός ἔγινε ἀληθινά ἄνθρωπος προέρχεται ἀπό τόν Θεό καί καθένας πού δέν πιστεύει ὅτι ὁ Χριστός εἶναι καί Θεός καί ἄνθρωπος μαζί προέρχεται ἀπό τόν Ἀντίχριστο!
Τό ὅτι ὁ Θεός γίνεται ἄνθρωπος σημαίνει ὅτι ὁ Θεός προσλαμβάνει ὅλη τήν ἀνθρώπινη φύση, δηλαδή καί σῶμα καί ψυχή ἀνθρώπινη. Ἔτσι ὁ Χριστός ἀγκαλιάζει τούς πάντες καί ὄχι ἕνα μεμονωμένο ἄτομο.
Αὐτό πού κινεῖ τόν Θεό νά γίνει ἄνθρωπος εἶναι μόνον ἡ ἀγάπη Του. Πάλι ὁ Εὐαγγελιστήνς Ἰωάννης θά μᾶς πεῖ: «Τόσο πολύ ὁ Θεός ἀγάπησε τόν ἄνθρωπο ὥστε τόν Υἱόν Του τό Μονογενῆ ἔδωκε, ὥστε ὁ καθένας πού πιστεύει σ’Αὐτόν νά μή χάνεται ἀλλά νά ἔχει ζωή αἰώνια».
Ἡ σάρκωση λοιπόν τοῦ Θεοῦ ἀποτελεῖ τό δῶρο τῆς ἀγάπης του στόν σκοτεινιασμένο καί χαμένο πιά ἄνθρωπο, προκειμένου νά ἀποκαταστήσει αὐτός τό κατ’εἰκόνα Θεοῦ στήν καθαρότητα του, ἀλλά καί νά ξανανοίξει τήν χαμένη προοπτική του. Ὁ Ἰησοῦς Χριστός ἑνώνει στό πρόσωπό Του Θεό καί ἄνθρωπο καί ἄρα ἡ ἔνταξη τοῦ ἀνθρώπου στό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ σημαίνει εὕρεση τοῦ Θεοῦ καί ἕνωση ἀληθινή μαζί Του.
Ὁ σκοπός τῆς Θείας Ἐνανθρωπήσεως βρίσκει τήν τέλεια ἐκπλήρωσή του στήν κοινωνία τοῦ Σώματος καί τοῦ Αἵματος τοῦ Χριστοῦ, πού προσφέρεται ἀδαπάνητα σέ κάθε θεία Λειτουργία γιά νά ἀνακεφαλαιώσει τά πάντα καί νά τά θεώσει μέσα στήν ἴδια τήν θεανδρική ζωή Του. Ὅπως ὁ Χριστός κοινώνησε ἀληθινά σαρκός καί αἵματος, ἔτσι καί οἱ πιστοί μεταλαμβάνουν τήν ἴδια τήν θεότητα τοῦ Ἰησοῦ, κοινωνοῦν στή σάρκα καί τό αἷμα τους τήν θεωμένη φύση Του. Ἔτσι ἡ συμμετόχή στήν Θεία Εὐχαριστία εἶναι ἡ πιό αὐθεντική κατάσταση τοῦ θαύματος τῆς ἐνσαρκώσεως.
Ἔτσι καί μόνον γιορτάζουμε ἀληθινά Χριστούγεννα, Χριστούγεννα μαζί μέ τόν Χριστό καί ἡ χαρά τῶν Χριστουγέννων μας συνοδεύει πάντοτε.
Ἀδελφοί μου ἀγαπητοί,
Σᾶς εὔχομαι ὅλη ἡ ζωή μας νά εἶναι πορεία ἀπό τήν Φάτνη τοῦ Χριστοῦ στήν φάτνη τῆς καρδιᾶς μας!
Τότε καί μόνον τότε θά μπορέσουμε νά νιώσουμε τή δύναμη τῆς πίστης μας καί τή χαρά τοῦ ἐρχομοῦ Του στόν κόσμο μας.
«Ἐτέχθη ἡμῖν σήμερον Σωτήρ, ὅε ἐστί Χριστός Κύριος»
Διάπυρος πρός τόν νηπιάσαντα Θεόν εύχέτης ὑπέρ πάντων
ὁ Ἐπίσκοπος Σας
Σισανίου και Σιατίστης Παύλος
Ἑορτή τοῦ Ἁγίου Μοδέστου, προστάτου τῶν ζώων, στήν Ἐνορία τοῦ Ἁγίου Νικολάου Σιάτιστας.
Σήμερα Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 2018, η ενορία του Αγίου Νικολάου τίμησε την ιερά μνήμη του Αγίου Μοδέστου, Αρχιεπισκόπου Ιεροσολύμων, ο οποίος είναι προστάτης των όλων ζώων. Τον όρθρο και την Θεία Λειτουργία τέλεσαν οι Ιερείς π. Βασίλειος και π. Νέστορας. Στον Ιερό Ναό τέθηκαν σε προσκύνηση και τα τίμια Λείψανα του Αγίου Μοδέστου και του Αγίου Νικολάου.
Μετά την Θεία Λειτουργία οι Ιερείς έψαλαν την αρτοκλασία, ευλόγησαν τους πέντε άρτους, τον σίτον, τον οίνον και το έλαιον, που προσέφεραν τα μέλη του Ιππικού Συλλόγου Σιάτιστας, «Ο ΑΓΙΟΣ ΜΟΔΕΣΤΟΣ». Στη συνέχεια, ανέγνωσαν την ορισμένη ευχή, για την ευλογία του άλατος, που έφεραν οι πιστοί, καθώς και την ευχή του Αγίου Μοδέστου, την λεγομένη εις πάσαν θανατηφόρον ασθένειαν και βλάβην βοών, ίππων, όνων, ημιόνων, προβάτων, αιγών, μελισσών, και των λοιπών ζώων.
